Bu makalede, Türk destanlarında yer alan “ant içme” törenleri üzerine bir araştırma yapılmıştır. Bu yüzden, öncelikle, “ant”ın ne anlama geldiği üzerinde durulmuş ve bu kavramın tanımı yapılmıştır. Daha sonra ise “ant” müessesesinin Türklerdeki tarihsel süreci hakkında kısa bilgiler verilmiş ve “ant”ın ne kadar eskiye gittiği örnekler üzerinden anlatılmıştır. Bu kapsamda “ant”ın sadece tarihsel ve kültürel bir hadise olmadığı, Türk edebiyatına da yansıdığı görülmüştür. Yani, bu kısma kadar “ant” töreninin tarihî derinlikten bugüne doğru hikâyesi özet hâlinde aktarılmıştır. Bu temel bilgilerden sonra “ant içme” ritüelinin Türk destanlarındaki yeri irdelenmiştir. Onun için Türk dünyasından yirmi destan metni incelenmiş ve bunlardaki örnekler ilgili başlıklar altında analiz edilmiştir. Buna göre, Türk destanlarında yer alan “ant içme” geleneği temelde iki işleve sahiptir ancak bunlar çeşitli alt başlıklar altında tasnif edilebilir. Türk destanlarına yansıyan “ant içme” töreninin ilk işlevi sadece söze dayanır ve bu yüzden destandaki toplum üzerinde çok etkili değildir. Bu ilk tip “ant”ta, kişi verdiği söze dair ağır bir mesuliyet taşımaz. “Ant”ın diğer işlevi ise hem geleneksel ve etkili hem de komplike bir ritüel olduğu için bağlayıcıdır. Yani bu tip “ant” kolay kolay göz ardı edilemez. Kısaca, bu araştırmada “ant içme” ritüelinin Türk destanlarına yansıma biçimleri ele alınmıştır.