Bu çalışmada, Kıbrıs’ta yaşayan iki toplum (Rumlar ve Türkler) için oldukça önemli bir dönüm noktası olan 1974 yılını konu alan iki eserdeki, Kıbrıslı Türk yazar Ahmet Gazioğlu’nun Kıbrıs’ta Aşk ve Savaş romanı ile Kıbrıslı Rum yazar Andreas Onoufriou’nun İ Gi Pou Mas Egennise (Bizi Doğuran Toprak) romanındaki “öteki” imajları karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Her iki roman da milliyetçi anlatılar içermektedir. Onoufriou’nun romanındaki “ötekilerin” Türkiye, Yunan Cuntası, ABD, İngiltere ve fanatik milliyetçi Rum terör örgütleri olduğu saptanmıştır. Gazioğlu’nun romanında ise Yunanlılar (özellikle darbeci Yunan subayları) ve Kıbrıslı Rumlar “ötekilerdir”. İki roman arasındaki temel farklardan biri Onoufriou’nun Kıbrıslı Rum “ötekileri” varken Gazioğlu’nun Kıbrıslı Türk “ötekileri” bulunmamasıdır. Onoufriou, romanında Kıbrıslı Rumlar ile dostluk bağlarına atıf yaptığı Kıbrıslı Türkleri, “Kıbrıs halkı” olarak kurguladığı grubun bir parçası şeklinde yansıtmakta, fakat “azınlık” olduklarını vurgulamaktadır. Gazioğlu’nun romanında ise Kıbrıslı Rumlar Kıbrıslı Türklere yapılan haksızlıklar ile özdeşleşirken Türkiye Kıbrıslı Türklere verdiği güven ile özdeşleşmektedir. Edebiyat literatüründe, romanlardaki “öteki” imajlarını incelemek son yıllarda artış gösteren eğilimlerdendir. Bununla birlikte, Kıbrıs Türk ve Kıbrıs Rum romanlarından örnekleri karşılaştırmalı olarak ele alan “öteki” imajı incelemeleri henüz yeterli sayıda değildir. Bu çalışma aracılığıyla literatürdeki bu boşluğun doldurulmasına katkıda bulunmaktayım. İki romanı incelerken doküman analizi yönteminden yararlanarak nitel, betimleyici ve mukayeseye dayalı bir metodoloji takip ettim.