Gogol’ün ‘Palto’sundan ‘Beyaz Mantolu Adam’ı Çıkarabilmek -Nesne’nin Özne Simülakra’sı
(To Take Out the Man In The White Coat From Gogol's Coat - Object's Subject Simulacra - )

Yazar : Kadir Can Dilber    
Türü : Araştırma Makalesi
Baskı Yılı : 2018-Ağustos
Sayı : 95
Sayfa : 171-186
5002    2779


Özet
Nesnenin özneyi ele geçirme adına yaptığı girişimler; onun arzu ettiği yanıtları vererek, ona inanırmış gibi yapmak ve onu kendi safına sürükleyerek onun yerine geçme çabasından ibarettir. Özne kendisinden kaçamadığı nesnenin bir süre sonra kurbanı olur. Bu durum, bugünün sosyal ağlarına bakıldığında daha net bir şekilde gözlenir. Simülasyonun en belirgin özelliği en önemsiz olguları bile kapsayan gerçeğin yerini alan modellerden oluşmasıdır. Yarattığı karakterler ile simülatif dünyada özneye çıkış yolu sağlayan Dostoyevski, üretim-tüketim çelişkisinde “Hepimiz Gogol’ün Palto’sundan çıktık” diyerek “Palto”yu bir nesne olmaktan çıkarıp Kozmosun yerine koymaya çalışır. Gogol’ün “Palto”sunda nesne, özneyi ele geçirmeyi deneyerek istencini ve devingenliğini kesmeden sürdürür ve en nihayetinde Kozmosun yerine de geçer. Gogol’ün “Palto”su sadece kendi başına bir evren olarak kalmaz aynı zamanda simülatif dünyaya bıraktığı monadlar “Beyaz Mantolu Adam”ı doğurur. Bu çalışma Gogol’ün “Palto”sundan Oğuz Atay’ın “Beyaz Mantolu Adam”ını çıkarma girişimi

Anahtar Kelimeler
“Palto”, “Beyaz Mantolu Adam”, “Peter Schlemihl”, simülakra, simülasyon, kozmos

Abstract
Attempts of the object to take over the subject consist of giving the answers it desires, pretending to believe it, and dragging it to its own side. The subject becomes a victim of the object that it cannot escape. This situation is more clearly observed when viewed in today's social networks. The most obvious feature of simulation is that it consists of models that replace reality, including even the most insignificant phenomena. Dostoevsky, who provides a way out to the subject in the simulation world with his characters, tries to stop "coat" being an object and replace it by Cosmos, by saying “we all came out of Gogol's coat” in the production-consumption Paradox. In Gogol's coat, the object attempts to capture the subject and continues without cutting off its will and dynamism, and eventually replaces Cosmos. Gogol's “Coat”, is not only a self-contained universe but also a monad that he left to the simulators world generate “The Man in a White Coat”. This work is an attempt to realize the subject (The Man in a White Coat) simulacra of the object (Coat) as an attempt of Gogol’s Coat to take out from Oguz Atay’s The Man in a White Coat and to discover the cosmos in the Subject-Object partnership (Peter Schlemihl).

Keywords
“Coat”, “The Man in a White Coat”, “Peter Schlemihl”, simulacra, simulation, cosmos