Carlo Cassola’nın ilk kez 1950 yılında yayınlanan Il taglio del bosco adlı eseri genellikle kısa roman veya uzun öykü olarak tanımlanır. Il taglio del bosco, XX. yüzyıl İtalyan edebiyatının en özgün yazarlarından olan Cassola’nın ilk dönem eserlerinden biridir ve büyük ölçüde özyaşamöyküsel öğeler barındırır. Eser temelde Guglielmo adlı bir ormancının sıradan öyküsü üzerine kurulu olmakla birlikte, insanın yalnızlığını derinlemesine anlatır. Carlo Cassola, bir yandan eserin başkahramanı Guglielmo üzerinden insanın yalnızlık olgusu karşısındaki durumunu anlatırken, diğer yandan kendi özyaşamöyküsünü karakterle özleştirerek, kendi duygusal dünyasının bir yansımasını sunar. Bu çalışmanın amacı, İtalyan düşünür Eugenio Borgna’nın yalnızlık olgusuna getirdiği yaklaşımlardan oluşan bir teorik çerçeve ile Cassola’nın Il taglio del bosco adlı eserinde yalnızlığın işlenişini incelemektir.