Haiku, dünyada bilinen en kısa şiir türüdür. Japonya’nın sınırlarından çıktıktan sonra özellikle Fransız şiirinde ilk yansımaları görünür. Arka planında Japon kültür ve inançlarını barındıran Haiku, bir öğreti olmamakla birlikte kendine has bir yaşam felsefesine sahiptir. Haiku en yalın anlatımla bu yaşam felsefesini ortaya koymaya çalışır. Japon inançlarında doğa öncellikli yere sahiptir. Haiku, doğayla özdeş bir hayatın izlerini bünyesinde taşır. Türk edebiyatına Fransızca çevirilerden giren Haiku şiiri, yer yer isminden söz ettirse de yakın tarihe kadar çok tutulan bir şiir türü değildir. 90’lı yıllarda Haiku, şairlerin önemsediği bir şiir türü haline gelir. Aynı yıllar ülkemizde belli bir Haiku okur kitlesinin oluşmaya başladığı yıllardır. Bu makalede haikunun tür olarak kısa tarihine değinilip Türk şiirindeki seyrinde ana noktalar belirlenmeye çalışılmış daha sonra ülkemizde Haiku şiirinin tanınırlığının artmasında ve anlam kazanmasında önemli katkıları olan Oruç Aruoba’nın yazdığı haikular değerlendirilmiştir. Yazdığı haikulardan seçtiğimiz parçalara yapı ve öz itibariyle eğilip haikunun sahip olduğu çoğul anlamlılığa dikkat çekilmeye çalışılmıştır.