Toplumlar tarafından tabu kabul edilen konular arasında çocuk istismarı ve çocukla- ra uygulanan cinsel istismarlar önceliklidir. Pedofili yetişkin bir kimsenin ergenlik öncesi çocukları veya ergenliğe yeni girmişleri cinsel açıdan çekici bulması ve cinsel eğiliminin çocuklara yönelik olmasına neden olan psikoseksüel rahatsızlıktır ve pedofillerin büyük ço- ğunluğu erkektir. Pedofil birçok Avrupa ülkesinde cinsel suçların en önemlisi olarak kabul edilir. Genelde kurbanın yaşı küçüldükçe ve kurbanla saldırgan arasındaki yaş farkı arttık- ça cezalar artar. Ancak burada önemli olan kurbanın veya kurban yakınlarının durumu res- mi makamlara taşımasıdır. Çünkü yapılan araştırmalarda pedofillerin büyük çoğunluğunun akraba içerisinden veya yakın komşular arasından çıktığı bilinmekte ve bu durum olayın mahkeme taşınmasında bir engel teşkil etmektedir. Toplumu oluşturan bireylerin çocuk istis- marı konusunda yeterince bilinçli olması hem çocukların bu tarz tehlikelerden korunmasında önemli bir noktadır hem de bu şekilde bir tehditle karşılaşıldığında doğru analiz yapılıp çocu- ğun incinmeden, herhangi bir travma yaşamasına sebep olmadan olayı aynı zamanda olayın bir pedofil-kurban ilişkisi olup olmadığı da iyi tespit edilmesinde önemlidir. Bu toplumsal bilinç de ancak sosyal amaçlı projelerle konunun basında daha çok yer alamsı sağlanarak veya sanat yoluyla olabilir. Bu çalışmada da yirmi birinci yüzyılda olunmasına rağmen hâlâ gizlenen pedofil konu- sunun iki Avrupalı yazarın oyunlarında nasıl ele aldığı pedofil-kurban ve toplum bağlamında incelenmiştir. İskoç oyun yazarı David Harrower’ın Karatavuk adlı oyunda pedofi-kurban ilişkisini toplumun kabul etmediği âşık-âşık ilişkisinin sınırında verişi; İngiliz oyun yazarı Byron Lavery’nin de Donmuş adlı oyunda pedofilin çocukluk dönemi de ele alınarak çocuk- lukta cinsel istismara uğrayan bireylerin potansiyel suçlu olma durumu ele alınmıştır.