Bu makalede, Fransız Şair François Villon’nun şiirleri çerçevesinde modern şiirsel anlatımını inceleme amaçlanmıştır. Şair, 1431 de Paris’te doğmuş, 1463 te ölmüştür. Lirik anlatımından dolayı, Fransız edebiyatının en önemli şairlerinden biri olarak kabul edilir ve Orta Çağın en tanınmış şairidir. Villon, Paris Üniversitesinde sanat öğrenimi yaptı. Iki önemli eseri, Le Testament ve özellikle Le Grand Testament geleneksel olarak otobiyografik özellik taşır. Bu iki Testament’ın dizelerinde ölüm anında umudu yansıtan bir hava vardır. Trajik unsurun tonu içtenlikle verilmektedir ve kendi zamanının şairleri ile bir zıtlık oluşturur. Villon şiire tema ve form olarak büyük bir yenilik kazandırmıştır. Balad formundaki şiir modern siirin Ortaçağdaki başlangıç noktasını temsil eder. François Villon’un ölüm ve sefaleti farklı biçimde betimleyen Asılmışların Baladı (La Ballade des Pendus) en çok tanınan baladıdır. Villon’un hapishanede idamını beklerken yazdığı düşünülmektedir. Bu balad, XIV. ve XV. yüzyıl Fransız Şiirinde müziği de birlikte içeren formlardan biridir ve büyük hayranlık duyulan Villon, XX. yüzyıl şairlerine öncülük etmiştir.