Bu çalışmada beş romandaki aynı zamanda romanların kadın başkişileri olan düşkün kadınlar, Kalyopi, Mazlume, Fitnat, Despina ve Cevahirli Esma Hanımsultan incelenmiştir. Ahmet Mithat Efendi’nin, Henüz 17 Yaşında’sındaki Kalyopi, Alexandre Dumas Fils’in Kamelyalı Kadın adlı romanının başkişisi Marguerite Gautier’i hatırlatır. Halit Ziya’nın Sefile’sindeki Mazlume, annesi gibi histerik bir kadındır. Selâhattin Enis’in Zâniyeler’indeki Fitnat, Madame Bovary’den izler taşır. Mehmet Celâl’in Dâmen-âlûde’sindeki Despina, güzel, çekici, gizemli, seksi, kötü, bencil, entrikacı, erkeklere felaketten başka bir şey getirmeyen bir “femme fatale”dir. Reşat Ekrem Koçu’nun Binbirdirek Batakhanesi Cevahirli Hanımsultan’daki Esma Hanımsultan ise erkek ve eğlence düşkünü, “kibar fahişe”dir. Gerçeğe daha yakından bakıldığında ise Kalyopi, ailesine bakabilmek; Mazlume, önce babasını sonra annesini kaybettiği ve kimsesiz bir çocuk olarak kaldığı; Fitnat kocasından çok uzak ruh dünyasına sahip olduğu; Despina, daha bebekken kilise kapısına bırakıldığı; Esma Hanımsultan, çocuk yaşta, yaşını başını almış adamlarla evlenip dul kalıp şehvetin kucağına düştüğü için “düşkün kadın”a dönüşmüştür.