Bu makalenin amacı, dünden bugüne farklılaşan düğünleri değerlendirmektir. Bu amaç doğrultusunda katılımlı gözlem ve sözlü tarih yöntemi kullanılarak elde edilen kayıtlar deşifre edilerek yorumlanmıştır. Saha çalışması Şubat 2016’da başlamış, 14 Temmuz -16 Eylül tarihleri arasında aralıklarla devam etmiştir. Makalede kendilerini Yörük ve Balkan Göçmenleri olarak tanımlayan köylerden elde edilen bulgulara yer verilmiştir.
Sözlü tarih ve katılımlı gözlem yoluyla elde edilen bulgulara göre düğün törenlerinde; kendilerini aynı etnik ve dinsel kimlik ile ifade etmelerine ve köylerin yakınlığına rağmen farklılıkların olduğu saptanmıştır. Diğer taraftan araştırma da elde edilen bulguların ülkenin uzak bir bölgesindeki uygulamalar ile benzerlik gösterdiğini belirtmek olanaklıdır.
Geçmişten bu yana düğün törenleri önemini korurken, modernleşme ile birlikte değişime uğramış ve özellikle kullanılan araçlar teknolojik gelişmelere paralel bir sıralama içinde farklılaşmışlardır. Modernleşme ile yaşanan teknolojik değişimin, düğün törenlerinin uygulamalarını değiştirdiği belirlenmiştir. Değişimin izleri; gelinin baba evinde taşınmasında atın yerini arabanın, yer sofrasının yerini masalarını, kına gecelerinde kullanılan çıraların yerini mumların alması olarak sıralanabilir. Düğün törenlerine verilen önem değişmemiş ancak kullanılan araçla ve eğlencenin türü değişmeye başlamıştır.
Katıldığımız düğün töreninde; gelenekselliğin korunması adına düğüne uygun sembollerin, geçmişten seçilerek kullanıldığı gözlenmiştir. Düğünün “okumalı” yapılması ve seçilen semboller biraraya geldiğinde geçmiş ile bağlantılı kurularak geleneksel düğüne ilişkin uyum sağlanmaya çalışılmış görünmektedir. Geçmişten seçilen sembolik figürler günümüz ile ilişkilendirilerek bir tür kesintisizlik izlenimi verilmektedir. Katılımlı gözlem ve sözlü tarih yöntemi ile elde edilen bulgularda geçmiş; geçmişte farklı bir işlevi olan mehter takımı, at ve kırmızı duvak kullanımı ile ilişkilendirilmiştir.