Oyuncak, kısaca tanımlamak gerekirse çocuğun oyun oynama aracıdır. Sanayi ve teknoloji alanında yaşanan gelişmelere bağlı olarak oyuncaklar zaman içinde gerek üretildikleri malzeme gerekse form ve üretim biçimi yönünden değişime uğramıştır. Doğal malzemelerle yapılan ve el işçiliği ile üretilen oyuncakların yerini fabrikasyon ürünü oyuncaklar almıştır. Bu oyuncaklar, tek tip, seri ve kimileri de zararlı kimyasal maddeler içeren üretimlerdir. Oysa geleneksel oyuncaklar, çocuğun yaratıcılığını ve tasarım kabiliyetini geliştiren, hayal gücünü yansıtan, içinde bulunduğu kültürden, doğal çevreden izler taşıyan, zararlı kimyevi maddeler içermeyen oyuncaklardır. Biz de yazımızda, Muğla yöresinde çocuğun kendisi, ebeveynleri ya da demirci, marangoz, kaşıkçı gibi bazı zanaatkârlar tarafından, çevrede kolay bulunan ve genellikle doğal olan malzemelerle elde yapılmış oyuncak ve oyun araçları ile bunların günümüzdeki durumunu ele aldık.