1929 yılında Encarnación Aragoneses Urquijo, Elena Fortún takma adıyla, Blanco y Negro dergisinin çocuk eki Gente Menuda’da, baş kahramanı Celia adında, çok soru soran ve her şeye şaşıran yedi yaşında küçük bir kız çocuğu olan yazılar yazmaya başlar. Bu öyküler İspanyol çocuk edebiyatının efsaneleşmiş en ünlü öykü dizisinin çekirdeğini oluşturur. Aguilar yayınevi daha sonra bu öyküleri kitap formatında yayımlar, ancak 1936 yılında İspanya’da iç savaşın patlak vermesiyle dizinin yayımlanması durur. 1939’un başlarında Fortún, daha önce tefrika olarak yayımlanmamış olan Celia madrecita (Küçük anne Celia)’yı dizinin ilk kitabı olarak çıkarır. Buenos Aires’teki sürgün yıllarında da bir sonraki kitabı olan Celia Devrim Günlerinde’yi yazar, ancak bu kitabın basılması 1987’yi bulur. Bu kitap iç savaşa farklı bir açıdan baktığı için, bu makale özellikle bu eser üzerinde yoğunlaşmaktadır. Baş kahramanı, savaştan kaçarak ve ailesinin izinden giderek şehirden şehre dolaşan genç kız Celia olan kitapta bizzat Fortún’un yaşadıkları ve gerçek olaylar da yer alır. Birinci tekil şahsın ağzından anlatılan öykü, İspanya’daki çatışmaya oldukça tarafsız bir perspektif getirir, çünkü yazarın amacı, savaşan iki taraftan birini haklı çıkarmak ya da savunmaktan çok, çatışma sırasında yaşanan gerçekleri anlatmaktır.