Hüseyin Rahmi Gürpınar, edebiyatımızda naturalist ve realist akımın başlıca temsilcilerinden biri olarak anılır. Şekavet-i Edebiye adlı yapıtında yazar olarak amacını “Ben her eserimde kari’lerimi, avamî şathiyyat arasında yüksek bir felsefeye doğru çekmeye uğraştım!” (Aktaran Moran, s. 87) sözleriyle açıklar. Hüseyin Rahmi Gürpınar’ın romanlarında okurlarına aktarmaya çalıştığı yüksek felsefede Naturalizm akımından da etkiler bulunduğunu düşünüyoruz. Bu çalışmada, yazarın İffet adlı romanında Naturalizm etkisini ele alacağız. Deneysel Roman adlı eserinde Zola şöyle söyler: “… Artık zevk olsun diye, tasvir için tasvir etmiyoruz. İnsanın çevresinden ayrılamıyacağını; elbisesi, evi, şehri, ülkesi ile tamamlandığını kabul ediyoruz.” Hüseyin Rahmi Gürpınar’ın romanlarına baktığımızda benzer bir görüşün olay örgüsünü belirlediğini söyleyebiliriz. Örneğin İffet adlı romanda İffet’in ve ailesinin başına gelen her türlü fenalık aslında yaşadıkları toplumun koşullarının ürünüdür. Çalışmada öncelikle Naturalizmin Batı Edebiyatında nasıl tanımlandığına, naturalizmle ilgili farklı görüşlerin, tartışmaların neler olduğuna yer verilecek, Emile Zola’nın naturalizm anlayışı ayrıntılı olarak ele alınacak. Teorik çerçeveyi çizdikten sonra Hüseyin Rahmi Gürpınar’ın İffet adlı romanında naturalizm akımı etkisini ve bu akımla çelişen özellikleri örneklerle ortaya koyacağız