Kaygı tüm bireylerde var olan ancak ergenlik döneminde, artış gösterebilen bir durumdur. Kaygının oluşmasında bireylerin okul yaşamı, ailesi, ailesinin gelir durumu gibi özellikler önem arz etmekte ve kontrol edilmesi gerekmektedir. Bu araştırmada yatılı yurtta kalan ortaöğretim 12. sınıf öğrencileri ile aileleri yanında kalan ortaöğretim 12. Sınıf öğrencilerinin durumluk – süreklilik kaygı düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemek amaçlanmıştır. Ortaöğretime devam ederken aile yanında ve ortaöğretime devam ederken yatılı yurtta kalmanın durumluk – sürekli kaygıya ne düzeyde bir etkisinin olduğu incelenmeye çalışılmıştır. Çalışmanın örneklemi, 2016 – 2017 eğitim – öğretim yılı Adana ili Ceyhan ilçesi merkezinde öğrenim gören Eczacı Bahattin – Sevinç Erdinç Fen Lisesi, Mehmet Orhun Yaylacı Anadolu Lisesi, Ceyhan Erkek İmam Hatip Lisesi ve Ceyhan Ticaret Borsası Sosyal Bilimler Lise’nsin de öğrenim gören 12. sınıf, 118 (%34) kadın, 156 (%57) erkek ve ailesi yanında kalan 145 (%53), yatılı yurtta kalan 129 (%43) olmak üzere toplamda 274 öğrenciden oluşmaktadır. Çalışmaya katılan öğrencilere “Kişisel Bilgi Formu” ve “Durumluk – Süreklilik Kaygı Envanteri” uygulanmıştır. Durumluk Kaygı Envanterinde katılımcıdan istenilen belirli durumlar ve anlarda kendisini nasıl hissettiğini tasvir etmesi ve envantere cevap vermesi istenir. Sürekli Kaygı Envanterinde ise katılımcı genel anlamda duygularını değerlendirerek envantere cevap vermesi istenir. Envanter iki sayfadan oluşmaktadır, TX – 1 ve TX – 2 şeklinde düzenlenmiştir. Araştırma sonucunda genel olarak bakıldığında “Durumluk – Süreklilik Kaygı” alt boyutlarında istatiksel olarak anlamlı olmayan sonuçlar elde edilmiştir. Yatılı yurtta kalan ve ailesi yanında kalan öğrencilerin kaygı puanları arasında anlamlı bir farklılık bulunamamıştır