Eugene Ionesco’nun Kral Ölüyor (Le Roi Se Meurt) Adlı Oyununda İnsanın Trajik Sonu: Ölüm
(Man’s Tragic End in Eugene Ionesco’s Play The King is Dying: Death )

Yazar : Ayten Er    
Türü : Araştırma Makalesi
Baskı Yılı : 2017
Sayı : 91
Sayfa :
6249    1970


Özet
Ionesco, 1960 yılından itibaren, insanın ölüm karşısındaki yalnızlığını daha açık bir şekilde ele alır. Birçok eleştirmen tarafından başyapıtı olarak kabul edilen Kral Ölüyor’u da hasta olduğu dönemde üç hafta içinde yazar. Oyunda, insanın/kendi can çekişmesini sahneye taşır. Hatta oyundaki baş rölü bizzat kendisinin oynadığını söyler. Oyun boyunca, ölüm izleği etrafında, simgesel bir uzam ve zamanda, insanlık durumuyla ilgili bakış açısını sunar okura. Ona göre, yaşayan her şeyin kalbinde ölüm içgüdüsü vardır ve onu bastırmak için ıstırap çeker. Ölüm, Ionesco’da, dört yaşından itibaren bir takınaktır. Ölümlü olduğunun bilincine vardığı andan itibaren bu boğuntu onu hiç terk etmez. Oyununu da ölüm korkusunu yenmek için yazar. İnsanın trajik sonu ölümü ele alırken, batı felsefesinin yanında doğu felsefesinden, özellikle de ölüler kitabı’ndan etkilenir. Kral adım adım ölüme yaklaşırken, ölümle yüzleşmenin tüm aşamalarından geçer: “red, öfke, pazarlık, depresyon ve kabullenme”. Bu çalışmada, ölüm izleği, trajiği “insanın kendisini aşan ve yıkan güçlerle-yazgı, ölüm, zaman, hastalık vb.- mücadelesi” olarak tanımlayan François Chirpaz’ın düşüncelerinden hareketle ele alınmıştır.

Anahtar Kelimeler
Ionesco; Kral ölüyor; trajik, ölüm; yalnızlık; kral

Abstract
Ionesco deals with the loneliness and helplessness of man against death from 1960 on. “The King Is Dying”, which is accepted by a lot of critics as his masterpiece, is written by the writer in three weeks when he is ill. He brings to the stage man’s/his own struggle in the throes of death. He even says that he himself acts in the leading role of the play. Throughout the play he presents to the reader his perspective of the situation of mankind around the theme of death in a symbolic setting. To him, there is an instinct of death in the heart of all that is living and they agonize to suppress it. Ionesco is obsessed with death since he is four years old. He is never abandoned by the obsession or fear of death since he realizes that he is a mortal being. He writes this play in order to overcome his fear of death. While treating the tragic end of man, he is influenced by the western philosophy as well as the eastern philosophy, especially by The Book of the Dead of Tibet. The king passes through all the stages of facing death while moving to death step by step: These are rejection, anger, bargain, depression and acceptance. The theme of death is approached in this study with reference to the thoughts of François Chipraz, who defines the tragedy as “man’s struggle with the forces that surpass and destroy him – fate, death, time, sickness, etc.”

Keywords
Ionesco; The King is Dying; tragic; death; loneliness; kin