Edebî Travma Kuramından Türk Travma Edebiyatına
(From Literary Trauma Theory to Turkish Trauma Literature
)
Yazar
|
:
Mine Nihan Doğan
|
|
Türü |
:
Araştırma Makalesi
|
Baskı Yılı |
:
2024
|
Sayı |
:
120
|
Sayfa |
:
1013-1028
|
|
Özet
Dil felsefesinin verilerini kullanarak travmatik psikolojinin aktarımını sağlayan
edebî travma kuramı, yazınsal metnin yazarıyla olan duyuşsal, psikolojik ve sosyolojik bağlantısını analiz etmeyi sağlamaktadır. Dil biliminin verileri kullanılarak dizisel
ve dizimsel okumalardan hareket eden edebî travma kuramı, psikolojik travmaların
metne yansımasını ve post-travmatik dönem anlatılarını incelemeye yardımcı olmaktadır. Psikoloji ile edebiyatın ortak paydasında bulunan kuram, Sigmund Freud’dan
(1856-1939) bu yana Geoffrey H. Hartman (1929-2016), Dori Laub (1937-2018),
Dominick LaCapra (1939-), Judith Lewis Herman (1942-), Kirby Farrell (1942-),
Bessel– A. van der Kolk (1943-), Cathy Caruth (1955-) ve Michelle Balaev (1974-)
olmak üzere çeşitli kuramcılar tarafından temellendirilmiştir. Travma Edebiyatı olarak adlandırılabilecek tür, semptomatik okumalardan hareketle edebî travma kuramını ortaya çıkarır. Türk edebiyatında eril ve dişil söylem, travma edebiyatına dâhil
olan çeşitli örnekler içermektedir. Bu durum özellikle 1839 sonrası kadın yazarların
eserlerinde görülmektedir. Post-travmatik psikolojinin anlatıları, yazar ve şairlerin
psikobiyografilerinin belirlenmesine veri sağlamaktadır. Böylece travma edebiyatı
kapsamında travmatik sanatçıların psikobiyografi türüne katkıları edebî eser üzerinden okunabilmektedir. Bu çalışmada; edebî travma kuramının daha önce tanıtılmamış olan tarihçesi, kavramsal ve sözlüksel alanı ile Travma Edebiyatı literatürüne
etkisi ve edebî eserlerde değiştirdiği faktörler üzerinde durulmaktadır.
Anahtar Kelimeler
edebî travma kuramı, post-travma, travma edebiyatı
Abstract
The literary trauma theory, which facilitates the transmission of traumatic psychology through the philosophy of language, enables the analysis of the emotional, psychological and sociological connections between the literary text and its author. Utilizing linguistic data and engaging in sequential and syntactic readings, the literary trauma theory helps examine the reflection of psychological traumas in the text and explore narratives of the post-traumatic period. Grounded in the common ground of psychology and literature, this theory has been established by various theorists ranging from Sigmund Freud (1856-1939) to Geoffrey H. Hartman (1929-2016), Dori Laub (1937-2018), Dominick LaCapra (1939-), Judith Lewis Herman (1942-), Kirby Farrell (1942-), Bessel A. Van der Kolk (1943), Cathy Caruth (1955-), Michelle Balaev (1974-) and others. Thus, the genre that can be called Trauma Literature, which emerges as a result, reveals the literary trauma theory based on symptomatic readings. Narratives of post-traumatic psychology provide data for identifying the psychobiographies of authors and poets. Thus, within the scope of trauma literature, contributions of traumatic artists to the genre of psychobiography can also be interpreted through literary works. In this study, the previously unexplored history of literary trauma theory, its conceptual and lexicological domain and its impact on Trauma Literature will be emphasized, along with the factors it alters in literary works.
Keywords
literary trauma theory, post-trauma, literature of trauma