Sandık ve Çeyiz Kültürüne Müzeografik (Müze İşlemleri) Açıdan Yaklaşmak
(Approach Ing The Dowry Culture In Terms Of Museography
)
Yazar
|
:
Sema Demir
|
|
Türü |
:
Araştırma Makalesi
|
Baskı Yılı |
:
2017
|
Sayı |
:
89
|
Sayfa |
:
131-45
|
7302 2574
|
Özet
Bu çalışmada dünya ve özellikle Türk müzeciliğinin müzeografik ve müzeolojik kökleri
üzerinde durulmuştur. Makalede bu çerçevede Uzak Doğu ve Avrupa’dan verilen örnekleri
Türk kültüründen örnekler takip etmiştir. Sözü edilen örnekler dünyada olduğu gibi
Türk kültüründe de sandık ve çeyiz kültürü ile müzeografik çalışmalardaki benzerlikleri,
söz konusu örtüşmeleri göstermeye yöneliktir. Zira bu makalede kökensiz ya da Anthony
Giddens’ın ifadesi ile süreksiz bir kurum olarak da adlandırılabilecek müzenin insanlığın
kültürel hayatında pek çok açıdan aynı ihtiyaçları karşılayan paralel geleneklerle, yapılarla
ilişkisi de vurgulanmıştır. Çalışmanın merkezinde ise Türk kültüründe Orta Asya’dan
Anadolu’ya, Balkanlara ve Avrupa’ya kadar uzanan geniş bir coğrafî alanda yaygın olarak
benimsenen sandık ve çeyiz kültürü ile müzeografinin ilişkisi yer almıştır. Bu bağlamda
işe öncelikle müzeografi kavramının açıklanması, kavramın müzeoloji ile ilişkisi, çeyizin
tanımı ile çeşitli dünya kültürlerinden gelenek hakkındaki pratikleri gözden geçirmekle başlanmıştır.
Bu açıklamalardan sonra ise çeyiz geleneği çevresinde oluşan pratikler ile müzeografik
uygulamalar arasındaki benzerlikler Türk kültüründen örneklerle açıklanmıştır.
Bu bağlamda bu iki kültürel yapının insanlık tarihi boyunca dünyanın pek çok yerinden
verilecek örneklerden hareketle müzeografik açıdan benzerliği dünya ve Türk müzecilik
tarihi çalışmaları içinde değerlendirilmesinin gerekliliğine değinilmiştir. Bilimlerin kökeni
ile ilgili yürütülen çalışmalardan biri olarak da değerlendirilebilir. Müzenin, müzeoloji ve
müzeografinin tarihi ve kökeni ile ilgili bugüne kadar yapılan değerlendirmelerde üzerinde
durulmayan, göz ardı edilen bir konu olarak çeyiz kültürü önemsenmelidir. Zira koleksiyon,
sınıflama, koruma ve konservasyon, güvenlik, sergileme, yorumlama ve prestij sağlama
gibi pek çok konu çevresinde çeyiz kültürü ile müze arasında kurulması gereken bağlar söz
konusudur. Sonuç olarak bu yazıda da modern bir kurum olan müzenin ve bu kurumun var
ettiği müze bilim ve daha öncesinde müzeografinin kökeninde insanlığın ortak değerlerinden
biri olarak kabul edilebilecek çeyiz kültürünün yattığı ileri sürülmektedir.
Anahtar Kelimeler
Türk müzeciliği-sandık ve çeyiz kültürü-müzeografi-müzeoloji
Abstract
This paper dwells upon the roots of museology and museography in the world and
especially the roots of Turkish museology.The examples given within this context are
from the Far East as well as Europe along with examples from Turkish culture. The
examples are mentioned with the aim of indicating the similaties between museography
and cultures of dowry and dowry chest around the world especially in Turkey. In as
much as museums have been called as institutions of rootless or discontinious by Anthony
Giddens but it will be emphisized that both museum and dowry custom satisfied
same requierments and they have related similiar traditions. At the core of the paper
is the relation between museography and the hope chest and dowry culture which has
been adopted into the Turkish culture from a wide geographic area spanning Central
Asia, Balkans and Europe. In this regard firstly the concept of museography is clarified
and then critiqued using museology. After expression of dowry, some examples related
dowry practices from diffirent culture all around the World have been included. Then
the paper demonstrates similarities between museographic practices and practices formed
around the dowry culture using examples from Turkish culture. As a conclusion, it
is observed that the dowry culture all around the World has not been evaluated as a part
of studies of premuseography and museology.
Keywords
Turkish Museology- cultures of dowry and dowry chest – museographymuseology