Melville’in Edebiyatında Gotik ve Barok İmgelem, Hegelci Spekülatif ve Spinozacı İçkinlik Düzlemi
(Gothic and Baroque Imagination, Hegelian Speculative and Spinozist Plane of Immanence in Melville’s Literature
)
Yazar
|
:
Ömer Küçük
|
|
Türü |
:
Araştırma Makalesi
|
Baskı Yılı |
:
2022
|
Sayı |
:
110
|
Sayfa |
:
439-451
|
1790 1099
|
Özet
BBu çalışmada, Herman Melville’in edebi yaratıcılığını daha derinlemesine anlamak için,
onun edebi biçimini Gotik ve Barok gibi sanatsal üsluplarla ilişkilendirmeyi denemekteyim.
Melville’in akla meydan okuyan estetik görüsü, en iyi şekilde bu kuzeye özgü
sanatsal üsluplarla ilişkisi çerçevesinde anlaşılabilir. Kuzey sanatının felsefi düzlemdeki
mukabili olduğunu göstermeyi deneyeğim bir başka kültürel biçim, Hegel’in diyalektiği,
anlama yetisini şoke eden güçlü bir devingenliği içeren spekülatif cümleleriyle,
Melville’in edebi görüsünü anlamlandırmanın bir başka anahtarını oluşturmaktadır.
Ancak Melville, Hegel’in nihai çözümlemede akılcı olan amaçlarını paylaşmaz. Onun
edebi görüsü, mutlak akılcılığı anlamsızlığa dair bir hisle birleştiren Spinoza’nın zü aracılığıyla daha iyi anlaşılabilir. Melville’in romanlarında ana konu,yalıtık insankahramanlar
değil,bir gemi ya da bir ada üzerinde beliren canlı cansızbütün bir varlık
sahasıdır. Deleuze’ün Spinoza’nın tözünden hareketle geliştirdiği “içkinlik düzlemi”
kavramı, Melville’in roman-varlık’ının bu bütüncüllüğünü anlamaya yardımcı olmaktadır.
Bu içkinlik düzleminde, insanlar, hayvanlar ve bitkiler arasında “düzenlemeler”
ve “oluşlar” ortaya çıkar. İçkinlik düzlemi olarak roman-varlığın ardında ise, asli harekete
geçirici unsur olarak kapitalist üretim biçimi, kendisini duyurmaktadır. Çalışmada
sanatsal, edebi ve felsefi biçimler arasında ilişkiler kurulurken yapısalcılık akımından
esinlenen biçimsel benzeşim ve eşmantıklar kurma yönteminden yararlanılmıştır. Böylece
Melville’in edebi yaratıcılığının anlamlandırılması ve kültürel biçimler alanında
bağlamsallaştırılması yolunda bir adım atılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Melville, Gotik, Hegel, spekülatif, Spinoza, içkinlik düzlemi, oluş
Abstract
In this article, I try to relate Herman Melville’s literary creativity to Gothic and baroque
art forms to understand the aesthetic vision revealed in his novels more in a more
comprehensive manner. Melville’s aesthetic vision challenges the understanding and it
can best be understood in relation to northern artistic styles. Another cultural form, Hegel’s
dialectics with its speculative sentences, as the counterpart of northern art in philosophy,
is another key to understand Melville’s literary vision.However, Melville does not share
Hegel’s rational aims. His literary vision can be better understood through Spinoza’s
substance, which combines absolute rationality with a sense of meaninglessness. The
main subject in Melville’s novels is not limited to human heroes, but rather a whole field
of existence that appears on a ship or an island. Deleuze’s concept“plane of immanence”,
which is inspired by Spinoza’s substance, can help to understand this holism of Melville’s
novel-being.On this plane of immanence, “assemblages” and “becomings” emerge
between humans, animals and plants. Behind the novel-being as the plane of immanence,
the capitalist mode of production announces itself as the main cause of movement.In
the study, structuralism inspired methods such as establishing formal analogies and
homologies were used while relating distinct literary, artistic and philosophical forms.
Thus, a step was taken to make sense of Melville’s literary creativity and contextualize
it in the field of cultural forms.
Keywords
Melville, Gothic, Hegel, speculative, Spinoza, plane of immanence, becoming